With the Landcruiser through Rural Zambia

With the Landcruiser through Rural Zambia
Van de week zijn we weer twee keer naar de Villages geweest, de eerste keer naar de Mpingozi en omstreken. Het hoofddoel was het onderzoek van A en H. Terwijl zij enquetes afnamen in grade 5 en 6 (die beiden leerlingen van zowel 12 als 19 bevatten!), kreeg ik een rondleiding van de headteacher. Hij liet mij het nieuwe schoolgebouw zien, dat bijna af is. Deze school moet het huidige gebouwtje gaan vervangen, wat niet veel meer is dan een gestructureerde hoop klei met wat stro erop.
De dag daar op (te weten donderdag 29 oktober) gingen wij naar Kawewe. Waar we alle drie achter het stuur van de Landcruiser belanden!! Plezier alom!! Over extreem onverharde wegen met een extreem grote Landcruiser banjeren, dat kan je gerust aan Peter over laten. Met een tevreden grijns baande ik mij een weg op een Dirt Road vol kuiltjes, putjes, boomworteltjes, rotsjes, en erosiespoortjes. Hier zijn ook wat leuke foto’s van gemaakt, ik hoop dat die er nog bij kunnen. In Kawewe gingen A en H uiteraard weer vragenlijstjes afnemen voor hun onderzoek. Ik kreeg wederom een rondleiding, dit keer van de Area chairperson. Ook hier is een school in aanbouw. Deze area was zo mogelijk nog armer dan die van de dag daarvoor. Maar om toch een school van de grond te krijgen, werkt heel de area samen. Elke dag van de week wordt er een ander dorp opgeroepen om te komen werken aan de school. De bouw van de school werd echter nogal belemmerd door een gebrek aan schoppen(!) Er waren er in de hele area maar drie!! En even een nieuwe kopen is er ook niet bij in deze dorpjes. Na deze rondleiding ging ik met Matthew nog een dorpje verder. Daar kocht ik een koelkast. Dit is echter gewoon een soort van kruik. Op de een of andere manier werkt hij nog verbazend goed! En het voordeel is dat hij ook werkt als de stroom uitvalt.

Rijst met Kerosine (wie kent het niet)
Woensdag hebben we een kerosine lamp aangeschaft, dit duurde even, want de verkoper dacht dat we een Lamb zochten. Maar donderdag konden we hem gelijk gebruiken want de stroom was niet meer toen we gingen koken. Terwijl A en H naar de shoprite gingen, begon ik als een malle naar kooltjes te blazen, die echter verblikten, noch verbloosden. Maar uiteindelijk was de blazier (ik weet nog steeds niet of ik het goed schrijf) toch aan en het begon onmiddellijk te regenen. Dus ik vluchtte naar een afdakje om de Blazier toch nog te redden. Een halfuur later was de rijst bijna klaar, dus een bepaald persoon (niet nader te noemen) keek met de Kerosine lamp of de rijst al goed was. En de rijst wás goed. Toen we na het klaarmaken van Pumpkin leaves eindelijk konden gaan eten, bleek de rijst verdacht veel naar Kerosine te stinken!! Overnieuw maken dus, terwijl we dat deden viel de stroom (die inmiddels weer aan was) allang weer uit. The Guard was er echter weer vandoor met de blazier omdat wij weer stroom hadden. Het gevolg was, dat wij niks meer hadden om op te kopen. Dus dat duurde weer een hele tijd, uiteindelijk bleek er ook nog een flinke hoeveelheid zand bij de Pumpkin leaves te zitten. Kortom, verdriet alom.
Daarna gaan H en ik nog naar Eugenes, waar ik voor het eerst een potje schaken van Eugenes níet verlies. Ik sleep een Stalemate uit het vuur. (een situatie waarbij de koning niet schaak staat, maar dat dat wel het geval is bij elk mogelijke zet. En aangezien je jezelf niet schaak mag zetten, kan je niet bewegen en de tegenstander kan je niet slaan. Dit is over het algemeen een flinke anti-climax bij een goed potje schaak. Al lacht de degene die op verliezen stond, natuurlijk stiekem in zijn vuistjes.

Voetballen
Vrijdagmiddag ging ik voetballen met ‘the shoprite boys’ dit zijn kereltjes die bij de shoprite bedelen en nagenoeg allemaal wees zijn. Twee van de andere Nederlandse studenten hebben een project met die gastjes. De vrijdagmiddag is bedoeld om die kereltjes even van de straat te halen en ze even kind te laten zijn. Sommige van hen zijn 9 en hebben niemand die voor ze zorgt!