Over lake Tanganyika naar Tanzania

Nu is het backpacken dan echt begonnen!
Nadat ik mijn ouders had uitgezwaaid op de luchthaven van Lusaka ging ik per direct naar Lusaka. Daar ging fanatiek achter mn visa voor Tanzania en Mozambique aan en dit fanatisme had resultaat: nog dezelfde dag had ik beiden te pakken. Daarna met de bus naar Mpulungu, hetwelk in het noorden van Zambia ligt. De rit hier naartoe duurde 15 uur en werd volgens mij door een en dezelfde buschauffeur gereden! Ik kwam daar op woensdag aan en vrijdag zou de Ferry naar Kigoma aankomen. Ik doodde de tijd d.m.v. schaken met de lokale High School leraren.
Vrijdag bleek dat de ferry pas zaterdag aan zou komen. Nog een dagje wachten dus. Ondertussen kwam ik in Mpulungu in contact met Britse dames die ook naar Kigoma zouden gaan. Gezellig!
zaterdag kwam de ferry inderdaad daadwerkelijk aan we konden het bootje dan ook wel degelijk op. Lake Tanganyika bleek oogverblindend mooi te zijn en ik was dan ook voornamelijk te vinden ergens langs de railing van de boot terwijl ik tevreden om me heen keek. Aan boort blijkt nog een franse knaap met zn ouders te vertoeven en 's avonds speel ik met hem en de britse dames wat kaartspelletjes, het is een gezellige boel. Ons bankje wordt naarmate de avond vordert omgeven door knapen die daar willen gaan slapen. Maar ik wil dat natuurlijk ook! Want vanwege mijn stugge weigering omtrent het aanschaffen van een eersteklas cabin(lees: Een klein rotkotje wat nog het best zou fungeren als Sauna, dan wel als oven), ben ook ik genoodzaakt om op het dek te maffen. De Fransman en de Britten bewaken het bankje dan ook met hun leven als ik mijn tanden enzo ga poetsen.
Ik slaap uitstekend tot ongeveer een uurtje of 5 wanneer we worden wakker geschreeuwd door knakkers die onze kaartjes komen controleren.
De volgende dag blijkt dat we nog zo'n 36 uur vertraging hebben. Maandagavond komen we dan eindelijk aan in Kigoma. De haven van Kigoma ligt extreem mooi in een baai tussen rotsformatie, palmbomen, stranden en rietenhutjes die op de groene, glooiende heuvels vertoeven. In Kigoma gaan we met alle blanke passagiers (De fransman en zijn ouders, de Britse dames en een Australi"er met zijn Kenyaanse vriendin), naar een guesthouse aan het strand van Tanganyika.
De volgende dag (vandaag) struin ik wat door Kigoma en vindt een guesthouse waar de vrouw voor 80 eurocent mijn was doet. :)
Morgen ga ik met de Bus naar Mwanza en vandaar de Serengeti over enzo. Maar daarover later meer...

doei doei