Nieuwe vrienden en alles wat daarbij komt

Eugenes en Elimon
Afgelopen week zat zo ongeveer elke avond vol hier. De grootste veroorzakers hiervan zijn Eugenes en Elimon. Ik weet niet of ik ze al eerder heb gementioned, maar dat zijn de kerels die hun zinnen op respectievelijk Hanneke en Atie hebben gezet. Leeftijd- cultuur- en meningsverschillen doen daar totaal niets aan af. Maar Eugenes is een flink rijke kerel en dat is wel relaxed, ze slepen ons overal naartoe in zijn Toyota Hilux. Zo zijn we deze week bij een geweldig mooie lodge geweest. Met supermooie tuin, vijvertjes mangobomen en meer van dergelijke fratsen. Ook is het eten daar behoorlijk goed, wat ik wel nodig had na een week van een nshima gemiddelde van 1,4. Met dezelfde E. en E. zijn we gister ook naar de viering van Independence day geweest. Ze hadden ons al verscheidene malen gewaarschuwd dat er niet veel aan zou zijn, maar wij hielden voet bij stuk en schoorvoetend gaven ze toe. Eenmaal daar aangekomen bleek dat ze het behoorlijk bij het rechte einde hadden. Er was weinig spectaculairs op een paar inheems ogende rakkers na dan. (Ook te zien op een foto.) Het was wel leuk dat we als enige blanken in een stadion met ongeveer 10000 zwarten zaten.
Maar we hadden het al snel gezien en daarom drukten we onze snor dan ook al vrij spoedig.

Yunus
Yunus is tegenwoordig ook al heel wat bekender, woensdag stond hij op toevalligerwijs voor de poort van zijn stulpje, vermoedelijk wist hij wel degelijk dat wij langs zouden komen en hij nodigde ons volaan uit. Het stulpje van deze alleenstaande man bleek ongeveer 2 à 3 keer zo groot te zijn als dat van hele gezinnen waar we al geweest waren. Hij had echt een belachelijk grote huiskamer en dan nog 4 flinke slaapkamers. Het plafond bestond uit bewerkt hout. Kortom, een absurd groot huis.

I’ve fallen in Love
Ook geen oninteressante mededeling misschien, I ‘ve fallen in love. Maar dan wel met het schaakspel. Wat is dit een ongeloofelijk geniaal spel! Ik met mijn domme hoofd kom daar nog is achter als ik welgeteld 18 jaren oud ben. Ik denk dat deze uitvinding samen met het wiel en het schrift de geniaalste van de mensheid is. Ik speel het veel met een bepaalde software die ervoor zorgt dat je het wat makkelijker leert. Ook speel ik het met enige regelmaat met Eugenes, waarvan ik nog nooit gewonnen heb. Draften/dammen is in de vergetelheid geraakt, maar de keren dat ik het speel moet ik moeite doen om niet in lachen uit te barsten vanwege de eenvoudigheid van dit spel, vergeleken met Schaken.

Wat moet ik hier nu weer boven zetten?
Van de week zijn we ook nog naar een school in de buurt van Chipata geweest, we waren daar vanwege het onderzoek van A. en H. Deze school was gebouwd door GCPDO en ik ben ondertussen wel redelijk onder de indruk van wat deze organisatie allemaal heeft klaar gespeeld. Overal waar je komt struinen ondernemende geesten rond, die winstgevende projectjes bezigen op leningen van GCPDO. Voor de rest verrijzen er allerlei economische activiteit stimulerende gebouwtjes die ook weer ten dele door GCPDO worden gefinancierd. Maar in Ndemba spraken we ook nog met een jongetje die 14 was en allebei zijn ouder door AIDS had verloren. Zelf had hij ook HIV en zag hij er uit alsof hij 9 was. Dit alles is best wel schokkend als je dat van zo dichtbij ziet en hoort.

Doopdienst
Vorig week zondag waren we naar een Pinkster gemeente geweest en dat was wel een aparte ervaring, het ging er behoorlijk rommelig aan toe en als je mobiel ging, ging je uiteraard even naar buiten. ’s Middags gingen we naar een baptising van een aantal mensen, dat was ook wel interessant om bij te zijn. Het was volwassen doop en ze werden wel degelijk helemaal onder gedompeld. Vandaag zijn we gewoon weer naar de vertouwde all saints geweest, dit keer alleen in een andere deel van Chipata.

Peanutbutter maken
Ik vermoed dat mijn geheugen me flink in de steek heeft gelaten en ik weet dan ook niks noemenswaardigs meer te melden. O ja, we zijn zojuist op bezoek geweest bij Doris (die ene die ooit ineens van naam veranderde :)) Daar leerden Atie en Hanneke peanutbutter te maken. Terwijl zij zich in het zweet zaten te werken, zat ik –zoals het een Zambiaanse man betaamd- op een bank. Maar het gevolg is natuurlijk wel dat we nu zelfgemaakte pindakaas hebben, fijn!