sloom internet is irritant

Nadat ik vorige week mijn 2e blog bericht plaatste, gingen we ’s middags naar Steven Phiri. Steven werkt ook bij GCPDO en heeft het altijd over presbyterian churches. Naar zijn huis was ongeveer drie kwartier lopen, hetgeen voor ons al heel normaal geworden is. Bij hem kregen we uiteraard nshima wat we behoorlijk professioneel met onze handen naar binnenwerkte. Na verloop van tijd bleek dat er speciaal voor ons een fotograaf was ingehuurd! Dus voordat we weggingen moesten we eerst een flinke fotosessie ondergaan. ’s Avonds gingen A. en H. nog voor tien uur naar bed. Ik keek verwilderd om me heen, dit was wel erg in strijd met mijn in Nederland gebruikelijke ritme. Van pure ellende dekte ik de tafel alvast voor de volgende morgen en ging toen ook maar naar bed. Ik was lekker aan het lezen in ‘the Innocent men’ van John Grisham (overigens een aanrader) toen de stroom uitviel. Dientengevolge ging ik om half 11 slapen.
De volgende morgen moesten A. en H. vroeg uit bed want ze moesten om 7:30 aanwezig zijn omdat ze het praise team joinen. Toen ik aankwam stonden zij al trouwhartig tussen de andere leden van het team, als kinderen die wel wilden, maar de tekst niet kenden. ’s Avonds zat er een vogelspin op mijn kamer! Dat is erger als in onze huiskamer, want die kamer is eigenlijk gewoon buiten. Nu zitten ze dus ook al in ons ‘domein’. Ik schrok helemaal niet, toen ik hem zag en dat vervulde mij met gepaste trots. Dit keer trommelden we de guard op om het onheil te verwijderen, die deed dit met een plastic zakje. Daarna drafte ik flink met James, een maat van Binadi (guard). Tot groot vermaak van Binadi won ik met 6-1 van James.

De rest van de week deed ik me voor als de binnenhuis journalist van GCPDO en interviewde de halve staff. Dit met als doel een nieuwsbrief te maken, die dan weer dient om van GCPDO een bekende organisatie te maken. Tussen de bedrijven door deed ik aan filmmontage.

Vrijdag waren we getuige van een Afrikaans openlucht concert (bie nagte), het was wel leuk om deel uit te maken van deze folklore. We waren hier naar toe gegaan met een Priscilla (een collega van ons) en haar vriendengroep. Alsmede Elimon, een pastoor van een kerk in Chipata. Ook nuttigde ik mijn eerste biertje op het Afrikaanse continent, “real Zambian lager’ genaamd Mosi. Het was niet zulk lekker bier en een enkel exemplaar deed je verwondert de fles in kijken of er niet toevallig een vis inzat. Het smaakte naar vislucht namelijk.

Zaterdag deed ik de gebruikelijke was en ’s middags kwam Elimon nog langs, hij heeft oolk voor GCPDO gewerkt, dat was wel gezellig. We kregen nog wat lessen Zambian Culture. En ik probeerde hem uit te leggen dat Zambianen het woord ‘even’ verkeerd gebruiken, namelijk als ook. Hierin faalde ik echter.

Zondag zaten we 270 minuten in de kerk. Dat was natuurlijk behoorlijk lang. Aan het einde ervan mochten we nog is 231 handen gaan schudden. (ja, ik heb ze geteld ja) Dit omdat we visitors waren en die moeten nu eenmaal welkom geheten te worden. Daarna kregen we weer visite en zo. En Atie en Hanneke kregen allebei een huwelijkskandidaat aangeboden. Ze reageerden echter niet alsof, ze daar al jaren op zaten te wachten. Ook wordt Atie allang weer gestalkt door een kerel die ondertussen een belgemiddelde van 5x op een dag heeft bereikt.

O ja, op verzoek hier mijn adres en (zambiaanse telefoonnummer) voor eventuele zaken die ik niet op de blog kan zetten, maar die wel uw nieuwsgierigheid ten deel vallen. Te denken valt aan: kleren wassen met de hand, de stoelgang, de totale afwezigheid van mijn uiterlijke verzorging en uiteraard de PHK-jes.

Adres:
Plot 1520, Musafunsa Road, Moth
P.O. Box 510367, Chipata, Zambia
Tel: 0975991391 (Via hello buitenland kunt u dit nummer bellen voor het luttele bedrag van 0.13 c. pm.)